«Πρόεδρε, θέλατε να τον κρύψετε;» τον ρώτησα, ενώ καλά καλά δεν είχε κλείσει πίσω μας η πόρτα. «Εννοώ», έσπευσα να συμπληρώσω, «ότι ίσως δεν πολυταιριάζει με το νέο στυλ του κόμματός σας».
Η απάντηση ήρθε σε κλάσματα δευτερολέπτου, λες και ήταν ταξινομημένη στο μυαλό του για την περίσταση: «Το αντίθετο, φίλε μου. Τον ήθελα πλάι μου για να εμπνέομαι»!
Οπως και να 'χει, εκτοπισμένος ή μη, ο Μεγαλέξανδρος παρέμεινε εκεί, επί μιάμιση και πλέον ώρα, να παρακολουθεί μια συζήτηση που ξεκίνησε με Σαμαρά, Μολυβιάτη και Καραμανλή, και κατέληξε με «Master chef» και Ευγενία Μανωλίδου.
Τα είδε και τα άκουσε όλα: τη δήλωση Καρατζαφέρη ότι ότι ο Αντώνης Σαμαράς τον εχθρεύεται, επειδή «φοβάται το αρχείο του με τις βιντεοκασέτες». Την εκτίμηση ότι ο Καραμανλής θα μείνει «κρυμμένος στη Ραφήνα». Την αποκάλυψη ότι ο Βορίδης «κόπηκε» για να μην εκθέσει το κόμμα με το ακροδεξιό παρελθόν του!
Ο Μεγαλέξανδρος άκουσε κι άλλα: όπως τη «σύνθεση» της οικουμενικής, αφού ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δεν δίστασε να απαντήσει στο ερώτημα ποιοι σημερινοί υπουργοί θα είχαν θέση σε αυτήν, ή την άποψη ότι η σύγχρονη διαχωριστική γραμμή είναι αυτή ανάμεσα στους ευφυείς και τους κρετίνους.
Δεν είπε τίποτα. Κατάλαβε, ωστόσο, γιατί ο Καρατζαφέρης παραμένει... η χαρά του δημοσιογράφου.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΑΧΑΙΡΑ
Κύριε πρόεδρε, έχω περίπου δύο χρόνια να έρθω στα γραφεία σας, αλλά ο αέρας μου φαίνεται κάπως διαφορετικός...
Τι εννοείτε;
Να, σαν να έχει υποχωρήσει η εθνολαϊκή ατμόσφαιρα... Σας βλέπω πιο κεντροδεξιούς...
Θα έλεγα ότι προϊόντος του χρόνου σε όλους τους ανθρώπους και σε όλες τις καταστάσεις επέρχεται μια ωριμότητα. Αν έβλεπες μια ταινία τώρα του ’70, του ’80, ακόμα και του ’90, ήταν άλλα τα στάνταρτ. Σήμερα είναι άλλα. Οσο προχωρεί ο χρόνος ορισμένα πράγματα αλλάζουν. Αλλες φορές βελτιώνονται και άλλες φορές χειροτερεύουν. Πιστεύω ότι σε μας βελτιώνονται.
Δηλαδή, δεν είναι λάθος η αίσθηση ότι επιχειρείτε να βγάλετε από πάνω σας την ετικέτα των άκρων...
Προσπαθούσαν τόσο καιρό να με καθηλώσουν σε ένα ακροδεξιό σημείο του γηπέδου. Δεν τους έκανα τη χάρη να μείνω εκεί και παίζω σε όλο το γήπεδο. Αυτό, ίσως, κάποιους τους ενοχλεί.
Θα σας θυμίσω ότι ήταν ο κ. Καραμανλής αυτός ο οποίος σας τοποθέτησε στα άκρα...
Ο κ. Καραμανλής όλες τις στιγμές αρνήθηκε τον διάλογο. Και γι’ αυτό βρίσκεται σε αυτήν την οικτρά κατάσταση που βρίσκεται, απομονωμένος στη Ραφήνα. Τον διάλογο εγώ πάντα τον επεδίωκα. Και δεν μπορώ να καταλάβω πώς ένας άνθρωπος του διαλόγου μπορεί να είναι των άκρων...
Στον διάλογο για την Κεντροδεξιά που επιδιώκετε, ο κ. Καραμανλής δεν έχει θέση;
Οποιος θέλει έρχεται.
[ Οι λέξεις, όταν αφορούν τον πρώην πρωθυπουργό, πέφτουν βαριές. Σχεδόν ασήκωτες. Ο Καρατζαφέρης δεν φαίνεται να ξεχνά εύκολα. Επιμένω, αν δοκίμασε να επικοινωνήσει με τον κ. Καραμανλή. Μου απαντά ανόρεκτα πως τους είδε όλους "Μητσοτάκη, Σημίτη, Εβερτ", αλλά «εκείνος ήταν διακοπές στην Ιταλία». ]
Τώρα γιατί δεν επιχειρείτε να τον συναντήσετε;
Δεν το επεδίωξα. Πιστεύω ότι ο κ. Καραμανλής, σε αυτήν την απομόνωση που έχει διαλέξει, ίσως να μην έχει καμία όρεξη να αντιμετωπίσει την εξαιρετικά σκληρή πραγματικότητα. Η χώρα σήμερα πληγώνεται, βάλλεται, προσβάλλεται βαναύσως και χυδαίως, επειδή ο κ. Καραμανλής της φόρτωσε 130 δισ. χρέος σε 5,5 χρόνια.
Με τον κ. Μολυβιάτη τι συνέβη, τελικά; Γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι τη συγκεκριμένη συνάντηση την υπονομεύσατε ο ίδιος.
Δεν είναι έτσι. Μιλήσαμε με τον κ. Μολυβιάτη, στο σπίτι του πρέσβη κ. Γεωργίου, για περισσότερο από μία ώρα. Και ενώ επί τρεις ημέρες δεν είχε αποκαλυφθεί το παραμικρό, βγήκε ο κ. Μολυβιάτης, πιεζόμενος προφανώς από τον κ. Σαμαρά, και δήλωσε με απαξιωτικό τρόπο ότι ήταν μια συνάντηση τριών δευτερολέπτων. Ε, θέλοντας να αποκαταστήσω την αλήθεια, είπα ότι χρειάστηκε τόση ώρα, όση ώρα για να καταναλωθεί ένα μπουκάλι ουίσκι. Εκείνος το εξέλαβε ότι είναι πότης. Λυπάμαι...
[ Του θυμίζω ότι οι μεγάλες πολιτικές συνωμοσίες γίνονται συνήθως πάνω σε εδέσματα -ντολμαδάκια και τα συναφή? και ποτέ πάνω σε? παγάκια. Γελάει. «Δεν συνωμοτώ ποτέ» λέει με νόημα και είναι σαν να υπογραμμίζει το εντελώς αντίθετο. «Και τα περί συναντήσεών σας με τον κ. Πάνο Παναγιωτόπουλο που λέγονται και γράφονται, δεν ισχύουν;» τον ερωτώ. Η απάντηση είναι ότι έχει να δει τον κ. Παναγιωτόπουλο πάνω από έξι μήνες... ]
Δυο λεπτά. Τον είδατε ως εκπρόσωπο της Nέας Δημοκρατίας ή ήταν μια ιδιωτική συνάντηση;
Μην κοροϊδευόμαστε, όταν συναντιούνται δύο πολιτικοί, που συμβαίνει να είναι και συνάδελφοι στο επάγγελμα και φίλοι σε ένα βαθμό, δεν περιορίζονται μόνο για τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό. Επεκτείνεται η κουβέντα και σε άλλα θέματα. Ο κ. Παναγιωτόπουλος είναι ένας εξαιρετικά ευφυής άνθρωπος και είναι και άνθρωπος της εμπιστοσύνης του κ. Σαμαρά. Προφανώς, ο διάλογός μας μετεφέρθη στον κ. Σαμαρά. Δεν μπορεί να έμεινε κρυφός.
Να υποθέσω ότι και τότε υποστηρίζατε την άποψη συμπόρευσης όλων των δυνάμεων της Κεντροδεξιάς.
Τα πράγματα ήταν τότε καλύτερα. Τώρα έχουν χειροτερέψει, αφού η Ρηγίλλης διαρκώς απομονώνεται. Πορευόμεθα σε εκλογές και παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες που έκανα για σοβαρές υποψηφιότητες, έπεσαν στο κενό απλώς και μόνο επειδή τις έκανα εγώ.
Γιατί να τις δεχτεί ο κ. Σαμαράς;
Για το καλό του.
Μα αυτή τη στιγμή είναι κυρίαρχος στο κόμμα του.
Ναι, αλλά μόνο στο κόμμα του, το οποίο είναι στο 21% στις δημοσκοπήσεις. Πάει να το κάνει το πράγμα Πολιτική Ανοιξη. Το λένε και οι βουλευτές του. Κι εγώ δεν είμαι πια των «άκρων». Με έχει κατατάξει ο ίδιος ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Λέει ότι είμαι στην πολυκατοικία του ΠΑΣΟΚ. Τον ευχαριστώ θερμά. Από εκεί που η ΝΔ με ήθελε στα «άκρα», εκείνος με έβαλε στο κέντρο.
Στο κέντρο «παίζει» και η κυρία Μπακογιάννη. Αλήθεια, πώς συνέβη και από αντίπαλος της οικογένειας Μητσοτάκη μετεξελίσσεστε σε καλόβολο γείτονα;
Οχι, δεν είμαι καλόβολος γείτονας της Ντόρας. Είμαι καλόβολος γείτονας όλης της παράταξης. Και μην ξεχνάτε το εξής: ο Μητσοτάκης έστειλε τον Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο και, τελικά, φτάσαμε στα «Κώστα μου» - «Ανδρέα μου». Εμείς είμαστε μια παράταξη η οποία βασανίζεται από γινάτια, όπως το γινάτι μεταξύ Μητσοτάκη - Σαμαρά, που κρατάει δεκαεπτά χρόνια.
[ Παρατηρώ ότι το γινάτι της μόδας είναι το δικό του με τον κ. Σαμαρά. Διαφωνεί. «Κανένα γινάτι» επιμένει. Θυμάται, μάλιστα, ότι ως ευρωβουλευτές είχαν εξαιρετική σχέση. «Ανταλλάσσαμε απόψεις και συνήθως συμφωνούσαμε» λέει. «Ετσι είναι» τον διακόπτω. «Ο,τι αρχίζει ωραία τελειώνει με πόνο...». Τον βλέπω να παίρνει θέση πυγμάχου. Χρειάζεται απλώς ένα ερέθισμα... ]
Τι συνέβη, κύριε πρόεδρε, και συγκρούεστε πλέον με τέτοια σφοδρότητα με τον κ. Σαμαρά;
Ο Σαμαράς έχει εξομολογηθεί σε δικούς του ανθρώπους, που έρχονται σε μένα, ότι με φοβάται. Ισως γιατί όταν έριξε τη ΝΔ το '93, με τον τρόπο που την έριξε, τον χτύπησα αλύπητα και τον καθήλωσα. Του έχει μείνει από τότε. Και φοβάται το αρχείο μου πρέπει να ξέρετε πως διαθέτω φοβερό αρχείο, αν και όταν ήταν να γίνει αρχηγός της ΝΔ συναντηθήκαμε και του είπα ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να βγάλω το αρχείο, ούτε τώρα ούτε ποτέ.
Καλά, τι φοβερό και τρομερό περιέχει αυτό το αρχείο; Εχετε κάποια ειδική πληροφόρηση για εκείνη την περίοδο;
Οχι, μιλάω ξεκάθαρα για οπτικό υλικό, για βίντεο.
Που έχει σχέση με την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη;
Βεβαίως. Δεν το έβγαλα και δεν θα το βγάλω ποτέ. Το θεωρώ χτύπημα κάτω από το τραπέζι. Και τήρησα τον λόγο μου. Αντίθετα, εκείνος υπήρξε από ένα σημείο και μετά εξαιρετικά επιθετικός απέναντί μου. Κι εγώ τι λέω; Είμαστε μεγάλα παιδιά, η πατρίδα είναι σε κίνδυνο, οι κοκορομαχίες περισσεύουν, διαιρείται η παράταξη. Να καθίσουμε να μιλήσουμε. Δεν προτείνω τίποτε άλλο, παρά μόνο διάλογο. Δεν βάζω προαπαιτούμενα ότι «εσύ δεν θα κάτσεις σε καλή καρέκλα» κ.λπ., τίποτε, έναν ανοιχτό διάλογο μπορούμε να κάνουμε;
Το σενάριο που θέλει την Κεντροδεξιά τριχοτομημένη να χειμάζεται και τον Καραμανλή να επιστρέφει για να την ενώσει ξανά, πώς το ακούτε;
Δηλαδή, αν κατάλαβα, μας λένε ότι υπάρχει ένα όχημα στο οποίο είμαστε πολλοί μέτοχοι και θα πρέπει να το παραδώσουμε σε αυτόν που έριξε το δικό του στον γκρεμό. Δεν είναι και πολύ σοφό.
«Οι ευφυείς θα πάρουν ρεβάνς απ' τους κρετίνους»
Κύριε πρόεδρε, μεταδίδετε την αίσθηση ότι διακατέχεστε από ένα διαρκές άγχος να κρατηθείτε στη σκηνή... Υπάρχουν προτάσεις που κατατίθενται εκ μέρους σας για να απορριφθούν.
Οπως;
Οπως η πρόταση Αβραμόπουλου για την Περιφέρεια Αττικής.
Κάνετε λάθος. Λίγες μέρες αφότου κατέθεσα την πρόταση, υπήρξε επικοινωνία με στενότατο συνεργάτη του κ. Σαμαρά - μη με ρωτήσετε ποιος είναι, αν θέλει εκείνος, ας το πει - ο οποίος μου πρότεινε να βοηθήσω τον κ. Κικίλια και να πάρουμε δύο ή τρεις αντιπεριφερειάρχες. Αυτό που μου προτάθηκε για τον κ. Κικίλια, γιατί δεν μπορούσε να γίνει με τον κ. Αβραμόπουλο ή με τον κ. Μίχαλο, που ήταν η δεύτερη πρότασή μου;
[ Συζητάμε αρκετή ώρα για την υποψηφιότητα Κακλαμάνη... Με εκπλήσσει όταν παρατηρεί ότι «η δεύτερη τετραετία του θα είναι καλύτερη από την πρώτη». Οπότε; Γιατί έσπευσε να τον υποστηρίξει μαζί με τη ΝΔ; «Αυτοί έσπευσαν», απαντά. «Εγώ τον στήριξα από τον Μάρτιο, αφού αποδέχτηκε ένα, δύο, τρία πράγματα. Ο Σαμαράς προσήλθε τον Ιούλιο». Και επανέρχεται: «αν δεν τον είχα υποστηρίξει, δεν θα τον υποστήριζε ούτε η ΝΔ». Να έχει δίκιο; Δεν θα μάθουμε ποτέ. ]
Τον Βορίδη γιατί τον κόψατε από την Περιφέρεια Αττικής; Τον φοβηθήκατε;
Δεν φοβήθηκα τον Βορίδη...
Μα είπατε ότι, αποκλείοντάς τον, τον προστατεύετε. Από ποιον; Μήπως από την Ντόρα;
Καμία σχέση. Επαναλαμβάνω: Δεν τον φοβήθηκα. Φοβήθηκα, απλώς, ότι ο Βορίδης έχει μια ιστορία που με πάρα πολλή τέχνη την έχω καλύψει.
Τι εννοείτε «ιστορία»;
Με τον Λεπέν, τα τσεκούρια και τα σχετικά. Ολα αυτά, λοιπόν, λέω, για φαντάσου, ξαφνικά, 30 Οκτωβρίου, κάποιο «καλό παιδί» από τη ΝΔ ή από την ομάδα του Τσίπρα, να μου πετάξει ένα βίντεο στον αέρα. Κι άντε μετά να τρέχω να εξηγώ.
Δεν ισχύει, δηλαδή, ότι θεωρείτε τον κ. Βορίδη περαστικό από τον ΛΑΟΣ;
Οχι βέβαια. Ο Μάκης έχει έρθει πέντε χρόνια στο κόμμα και δουλεύει σαν τα παιδιά που έχουν έρθει από το 2000. Εγώ δεν ξεχωρίζω τον Αδωνη, που είναι από το 2000, από τον Μάκη που ήρθε το 2005.
[ Κοιτάζει το ρολόι του και θυμάται ότι έχει ραντεβού για φαγητό στη La Strada. «Δεν είπαμε για την οικονομία τίποτα», μου λέει... Υποστηρίζει με θέρμη τις θέσεις του. Χαρακτηρίζει «ανώριμη» τη γραμμή της ΝΔ κατά του Μνημονίου και υποστηρίζει ότι ήδη εισπράττει το κόστος. ]
Κύριε πρόεδρε, μπορεί εσείς να διαφωνείτε, αλλά η πολιτική Σαμαρά φαίνεται να περνάει στην κοινωνική βάση του κόμματος.
Ο φτωχός, ο συνταξιούχος, ο όχι ιδιαίτερα καλλιεργημένος και μορφωμένος, ή μυημένος αν θέλετε, σου λέει: «κάποιος φταίει κι αυτός που φταίει είναι αυτός που μου παίρνει τα λεφτά». Η ουσία όμως ποια είναι; Ποιος του τα στέρησε τα λεφτά; Τα λεφτά του τα στέρησε η πολιτική της ΝΔ και του Σημίτη.
Ισοδύναμα λέτε; Το ίδιο ο Σημίτης, το ίδιο ο Καραμανλής;
Τώρα δεν μπαίνω σε επιμερισμό, αν είναι 55-45... Ο Σημίτης μάς έβαλε στην ΟΝΕ, αλλά μας έβαλε με λάθος τρόπο.
Αν δεν μας είχε βάλει, τώρα θα τρώγαμε ο ένας τον άλλο.
Δεν ξέρω αν είναι έτσι. Αλλά σου θυμίζω ότι μπήκαμε ξελιγωμένοι, ιδρωμένοι, με τη γλώσσα απ’ έξω. Και μόλις μπήκαμε, πέσαμε νεκροί στο τερέν και δεν μπορέσαμε να πάρουμε ανάσες. Αυτό είναι...
Επαναφέρετε διαρκώς στο προσκήνιο το θέμα της οικουμενικής κυβέρνησης. Ποια οικουμενική; Εδώ δεν τα βρίσκετε ούτε στη «γαλάζια» πολυκατοικία.
Η οικουμενική θα γίνει εκατό τοις εκατό, όταν τα πράγματα θα φτάσουν στο μη παρέκει.
Η προηγούμενη εμπειρία οικουμενικής ήταν τραυματική...
Την προηγούμενη φορά έγινε για ένα συγκεκριμένο λόγο. Τώρα, εγώ άλλο πράγμα προτείνω. Δεν υπάρχει καφενείο, από την Κρήτη μέχρι τη Θεσπρωτία και μέχρι την Αλεξανδρούπολη που να μη συμφωνούν με την πρόταση Καρατζαφέρη. Ο κόσμος δεν θέλει να παίζει μπάλα ο Αγροτικός Αστέρας. Θέλει την Εθνική Ελλάδος να διαχειριστεί την τύχη του.
Ποιοι σημερινοί υπουργοί έχουν θέση σε μια τέτοια Εθνική;
Υπάρχουν φωτισμένα μυαλά και στην κυβέρνηση και στη ΝΔ.
Να πούμε ονόματα;
Θεωρώ ευφυή τον κ. Βενιζέλο. Θεωρώ επίσης ευφυή τον κ. Παμπούκη, όπως και τον κ. Λοβέρδο. Θεωρώ ρεαλιστή τον κ. Ρέππα. Δεν είναι για πέταμα. Και στη ΝΔ, υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους μπορεί κανείς να κάνει διάλογο, αλλά δεν θα πω ονόματα, επειδή ο χώρος είναι συγγενής και μπορεί να παρεξηγηθώ. Και προσέξτε: δεν είναι ούτε εγωιστικό, ούτε ναρκισσιστικό, ούτε ρατσιστικό. Ολα αυτά τα χρόνια στην Ελλάδα, οι ευφυείς είναι όμηροι των κρετίνων. Ηρθε η στιγμή να πάρουν τη ρεβάνς οι ευφυείς.
[ Καθώς η ώρα εξαντλείται, διακόπτω τον ειρμό του. Μπορεί να μην κολλάει, αλλά ζητώ σχόλιο για το ναυάγιο της επένδυσης του Αστακού. Η απάντηση απόλυτη και τυπικά «καρατζαφερική»: «Δεν μπορεί από τη μια μεριά fast track-Παμπούκης και από την άλλη μεριά Μπιρμπίλη. Ας διαλέξει ο Παπανδρέου: ή θα κάνουμε πικνίκ στο δάσος με ωραίο τραπεζομάντιλο, αλλά χωρίς τίποτα πάνω του, ή το τραπεζομάντιλο θα έχει φαγητό και ο αέρας λίγο καυσαέριο...» ]
Μια και μιλάμε για τραπεζομάντιλα, το Master Chef με την κ. Μανωλίδου το βλέπετε;
Δεν το βλέπω. Λυπάμαι. Είπα ωστόσο του Αδωνη ότι αν η εκπομπή τραβήξει, θα τραβήξει από την Ευγενία.
Αφού θεωρείτε ότι έχει τέτοιο «πέρασμα», γιατί δεν την επιστρατεύετε;
Γιατί είμαστε κατά της οικογενειοκρατίας.
Ευχαριστώ κύριε πρόεδρε.
Εγώ σας ευχαριστώ.
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υβριστικά και προσβλητικά σχόλια θα διαγράφονται από το διαχειριστή χωρίς προειδοποίηση